Πετρώφ, Ιωάννης

(Μόσχα 1844 – 1922). Ρώσος φιλέλληνας. Σπούδασε σε στρατιωτική σχολή και άρχισε τη σταδιοδρομία του ως αξιωματικός πυροβολικού στο ρωσικό στρατό. Σύντομα όμως παραιτήθηκε από τη στρατιωτική σταδιοδρομία και επιδόθηκε στη δημοσιογραφία. Για μια επταετία ασχολήθηκε στη Μόσχα με την έκδοση και τη διεύθυνση του περιοδικού Ανατολή, από τις σελίδες του οποίου υποστήριζε τις ελληνικές θέσεις και αξιώσεις στη βαλκανική χερσόνησο. Κατά τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1885-86 ήρθε οικογενειακώς και εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα, όπου αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στη συγγραφή έργων γι’ αυτήν και ιδιαίτερα για τη Μακεδονία, τα κυριότερα από τα οποία είναι: Άτλας του υπέρ της ανεξαρτησίας ιερού των Ελλήνων αγώνος 1821-1828 (Λειψία 1887) και Μακεδονία, τόμοι 4 (1903). Στη Βιβλιοθήκη της Βουλής των Αθηνών σώζονται δύο συλλογές ανέκδοτων χειρογράφων του, το Ημερολόγιόν του, ταξινομημένο σε 24 τόμους (Α-Ω), και τα Μακεδονικά, μια συλλογή από 50 περίπου τόμους, που ο καθένας τους περιέχει περισσότερα από ένα έργα. Μέσα σ’ αυτήν έχουν αποθησαυριστεί όλες οι συγγραφικές εργασίες που είδαν το φως της δημοσιότητας από τους αρχαιότατους χρόνους ως την εποχή του και που αφορούν τη Μακεδονία. Το μνημειώδες αυτό έργο του και μόνο είναι ικανό να δώσει και το μέτρο της λατρείας και του πάθους του για την ελληνική Μακεδονία. Το ίδιο αποκαλυπτικοί είναι και οι τίτλοι των χειρογράφων του, όπως π.χ. Πανελλήνιος σύμπραξις εν τω αγώνι της εθνικής απολυτρώσεως της Μακεδονίας, Περίδοζος κλεφτουριά, Ένοπλος διαμαρτυρία-Ιστορικά κειμήλεια κλπ.